Hoorspelregisseur Michel De Sutter

Michel De Sutter

Geboren op 17 april 1946 te Gent.

Overleden op 5 december 2006.

Michel De Sutter volgde een opleiding tot onderwijzer en studeerde Theaterwetenschappen aan de Universiteit Gent. In het midden van de jaren '70 komt hij naar de dienst Luisterspelen van de BRT als assistent-dramaturg van Andries Poppe. Hij screent scenario's op hun geschiktheid voor radiorealisatie en voert een actief wervend auteursbeleid.

De Sutter omhelst het nieuwe genre en ontpopt zich als een enthousiaste ambassadeur van het luisterspel. Hij staat mee aan de wieg van de "Werkwinkel Drama Radio", een initiatief gesteund door de Verenigde Vlaamse Theaterauteurs. Hij is ook medeoprichter van de Hoorspelweek, een seminarie voor debuterende luisterspelauteurs, waarbij Nederlandse en Vlaamse radiomakers samen de prille scenario's realiseren.

Stilaan ontstaat er weer een kern van auteurs die voor de radio schrijven: Jean-Pierre Plooij, Guy Didelez, Guy Bernaert, Jaak Dreesen, Patrick Bernauw. Wanneer de provincie Oost-Vlaanderen het luisterspel als aparte categorie invoert in haar Paul De Mantprijs voor toneel, zit De Sutter in de jury als expert en is hij terecht trots op deze erkenning van het genre.

Als geen ander verstaat De Sutter de kunst om middelen te genereren en promotie te voeren. Het is voor hem duidelijk dat het luisterspel aandacht en zorg nodig heeft en hij wordt een fervent verdediger van het genre. Het lanceren van een miniluisterspel, een luisterspel van rond de tien minuten of korter, is één manier om het genre flexibel en toegankelijker te maken. Toegankelijk voor de luisteraar, die makkelijker een paar minuten de tijd vindt om naar een verhaal te luisteren, maar ook makkelijker te programmeren: het luisterspel kan makkelijker ingepast worden in een uitzendschema. En ook voor een auteur is het een meer beheersbaar formaat en een uitstekende manier om het vak te leren.

Als assistent-realisator van onder andere Jos Joos, leert De Sutter het feuilleton beheersen. Aan het eerste grote radiofeuilleton Wie heeft Jessie Davis vermoord? wordt een prijskamp gekoppeld. De luisteraar die kan raden wie de moordenaar is, krijgt een reis naar New Vork aangeboden. De formule van het feuilleton blijkt aan te slaan en er volgt de detectiveserie De coltmoorden naar het gelijknamige boek van Jef Geeraerts. Het feuilleton is een interessante format om een groter publiek vertrouwd te maken met het luisterspel.

Onder invloed van de radiodocumentaire, waarbij de klank niet meer in de studio geproduceerd wordt, maar op locatie gehaald, gaat hij steeds vaker scènes buiten opnemen, wat de authenticiteit en herkenbaarheid van de klank verhoogt. Buiten het omroepgebouw opnemen heeft zo zijn voordelen. Hij heeft oog voor de "feel good", met hem erbij is het gezellig, is er volk, eten in overvloed en vloeit er rijkelijk drank.

Maar De Sutter zal altijd de coördinator van 't Koekoeksnest blijven, het populaire radiofeuilleton dat begin jaren '90 op Radio 2 liep en een hoop trouwe fans kende, mensen die waarschijnlijk nog nooit naar een luisterspel geluisterd hadden en zich nu herkenden in de lotgevallen van de uitbaters van een café-restaurant in de Westhoek. Het feuilleton, gemodelleerd naar de langlopende Britse serie The Archers, loopt bijna acht jaar en kent 2000 afleveringen, waar gemiddeld meer dan één miljoen mensen naar luisteren.

Legendarisch zijn de opnames met publiek overal in het land en in het buitenland, onder meer tijdens de wereldtentoonstelling in Sevilla in 1992. 't Koekoeksnest was een zeer populair etablissement, waar zowat iedereen met een beetje naam is langs geweest: van Margriet Hermans, over Will Tura en Willeke van Ammelrooy, tot zelfs Adamo.

Na 't Koekoeksnest loopt het radiofeuilleton Taxi Maxi, en nog later kan het Radio 2-publiek genieten van de avonturen van stripfiguur Kiekeboe en van de verhalen van Pieter Aspe. De Sutter coördineert ook het laatstgenoemde project, dat meteen het laatste luisterspel is dat in studio Marconi wordt opgenomen. Het is nochtans de productie van die Aspeboeken die later op VTM als televisiereeks behoorlijk wat succes zal kennen.

De grote verdienste van De Sutter is dat hij het luisterspel, dat opgesloten zat in literaire en artistieke aspiraties, heeft opengebroken en gepopulariseerd. Hij geloofde dat er een groter potentieel publiek voor het luisterspel aanwezig was en hij heeft dat publiek aangeboord. Misschien heeft hij het genre te veel gepopulariseerd, wie zal het zeggen, gecommercialiseerd.