Verloren onschuld
Een pas beginnende advocate krijgt voor het eerst een strafcliënt; een 19-jarige inbreker. Dan, en dat is ernstiger, blijkt de jongen te voldoen aan het signalement van een bankrover hij wordt zelfs "herkent".
De jongen weet de advocate te overtuigen van zijn onschuld, de onderzoeksrechter gaat, af op het getuigenbewijs en zet de jongen in voorlopige hechtenis. Om zijn onschuld te bewijzen, verzoekt de jongen om een speurhondenproef (sorteerproef). Tot verbijstering van de jongen wijst ook de hond hem aan a1s de overvaller. De jongen wordt tot 3 jaar veroordeeld.
Twee maanden later wordt een bende bankrovers gearresteerd. De jongen blijkt onschuldig en wordt vrijgelaten. Kort daarna zit de jongen weer tegenover de advocate, ditmaal omdat hij werkelijk een bankoverval heeft gepleegd. Hij is veranderd. Stoer zegt hij dat hij wel een alibi kan regelen. De advocate gaat op deze opmerking in. Beiden hebben hun onschuld verloren.
Ter illustratie een fragment.
De rolverdeling.
| Marieke van der Pol | Ellen Hulsman, advocate |
| Bea Meulman | Liesbeth, haar collega |
| Dan van Steen | Marco van Beuningen, delinquent |
| Wilbert Gieske | Van Dongen, rechercheur |
| Peter Smits | Sjaak de Jong, maat van Marco |
| Hans Veerman | De rechter-commissaris |
| Arnie Breeveld | Zwarte Japie |
| Peter-Paul Muller | Karel |
| Hans Karsenbarg | De officier van justitie |
| Auteur: | Lenny Klijn |
| Regie: | Hero Muller |
| Inspiciënt: | Monique Stam |
| Uitzending: | 20-11-1991 (AVRO en BRTN) |
| Speelduur: | 44 minuten |
| Genre: | Sociaal |
| Een productie in het kader van: | De hoorspelweek 1991. |