Prinses Turandot
Het oude verhaal van de Chinese prinses, die alle door haar schoonheid aangelokte vrijers laat terechtstellen als ze haar raadsels niet kunnen oplossen, werd door Hildesheimer eigenzinnig veranderd. Het gaat niet meer om raadsels, maar om een woordgevecht op leven en dood, waarbij diegene verliest die als eerste de draad kwijtraakt.
Bovendien is de prins, die Turandot na negentien terechtgestelde vrijers uiteindelijk overwint, in werkelijkheid een avonturier, erger nog: een gentleman-oplichter. Bij Hildesheimer staat de schrandere kop met fantasie boven de geboorte-adel.
Rolverdeling.
| Fé Sciarone | prinses Turandot |
| John de Freese | de onechte prins van Astrachan |
| Hetty Berger | de slavin en voormalige prinses Pnina |
| Harry Bronk | de ware prins van Astrachan |
| Piet te Nuyl sr. | de Chinese keizer |
| Mien van Kerckhoven-Kling | Liang, een oude slavin |
| Rien van Noppen | Hü, kanselier |
| Jan Borkus | Tse, ceremoniemeester |
| Nel Snel | een vrouw uit het volk |
| Jo Vischer sr. | een oude man |
Aanvullende gegevens.
| Auteur: | Wolfgang Hildesheimer |
| Vertaling: | Annie den Hertog-Pothoff |
| Regie: | Jan C. Hubert |
| Omroep: | VARA |
| Uitzending: | 03-10-1956 |
| Speelduur: | 60 minuten |
| Categorie: | Sagen en sprookjes |
Over de muziek.
Muzikale illustratie: instrumentale gedeelten uit Giacomo Puccini's opera.
De bron van deze productie.
Prinzessin Turandot, 10-10-1954 Nordwestdeutscher Rundfunk.