Mevrouw, de mensheid is triest
In de éénentwintigste eeuw wordt de mensheid niet langer geteisterd door oorlogen en ideologische conflicten, hongersnood of zware arbeid. Ook in zijn persoonlijk leven heeft de mens de éénentwintigste eeuw niet langer last van passies waarmee hij tijdens de volwassenwording van zijn soort te kampen had, zodanig dat deze mens ons, hoe dan ook, doet denken aan dat oude ideaal, de engelen.
En toch hebben deze mensen om onbekende redenen, momenten van mentale moeheid en crisis. Deze crises, die hem zo verwarren, zijn, zo zegt men, een weerslag van de frustraties die hun voorouders meegemaakt hebben. Om deze problemen wat te lenigen heeft men recreatie-zones opgericht.
Dit hoorspel speelt zich af in een dergelijke recreatie-zone, meer bepaald in de herberg Het oude been, die een overblijfsel is van de herbergen uit de tijd dat mensen nog met paard-en-wagen de wereld rondtrokken: net zoals de buiten een overblijfsel is van het platteland uit de tijd van hun voorouders. In deze "historische" omgeving probeert de gast een remedie te vinden tegen zijn toevallige, onverklaarbare depressie.
Ter illustratie een fragment.
De rolverdeling.
| Oswald Versyp | Gast |
| Dora van der Groen | Waardin |
| Marcel Hendrickx | Waard |
| Anton Cogen | Rover |
| Joris Collet | Oude man |
| Emmy Leemans | Dienstmeisje |
| Auteur: | Zvonimir Bajsić |
| Vertaling: | Maggie Van Herreweghe |
| Regie: | Jos Joos |
| Geluidsregie: | Daniël Santens |
| Omroep: | BRT |
| Uitzending: | 13-05-1980 |
| Speelduur: | 46 minuten |
| Herhaald op: | 10-01-1982 |
| Genre: | Sociaal |